Ze zeggen dat de wortels hetgeen is dat de boom gegrond en sterk houdt, wat impliceert dat familiebanden het meest essentieel zijn voor liefde en steun. Maar voor mij waren dat mijn therapeuten die dienden als takken. Zij staken hun hand uit en hielden mij overeind als ik werd gewurgd door de wortels. Terwijl de wortels juist moesten voeden en stabiliseren, waren zij in plaats daarvan een bron van pijn en verstikking. Ze zeggen dat bloed dikker is dan water, maar ik geloof niet dat dit waar is. Mijn therapeuten dienden als takken en gaven mij liefde en steun, wat mij de zuurstof gaf die Ik nodig had om te overleven. Zij gaven mij kracht wanneer ik zwak was en gaven mij tijd wanneer ik dacht dat de klok op was. Zij hadden mij graag voor wie ik was en forceerde mij nooit iemand te zijn die ik niet was. Ookal was het bloed dik, het heeft niet mijn leven gered. Bloed kan je niet redden tegen uitdroging. Water wel. Ik heb dat te danken aan mijn therapeuten, want ik heb niet mijn leven gered. Dat hebben zij gedaan.