“Parels of kralen vormen een rode draad in mijn werk,” zegt Laura. “Er is een sterke link naar mijn Rwandese roots en de betekenis van parels in het prekoloniale verleden. Ze werden gebruikt als betaalmiddel maar ook als sieraad.” De metafoor wordt nog sterker als je de parels met elkaar verbindt, legt ze uit. “Letterlijk en figuurlijk vormt de ketting een blijvende verbinding van persoonlijke verhalen.”

Tryout in Rwanda
“Ik werd door een bevriende therapeut uitgenodigd om een sessie bij te wonen met vrouwen die seksueel geweld hadden meegemaakt. Ik wilde vooral niet als therapeut optreden omdat dat ver buiten mijn comfortzone ligt. Toch kreeg ik de kans om met hen te werken en me met het onderwerp bezig te houden. Voor het eerst heb ik door een trauma parels gemaakt met verschillende mensen. Ik hoefde niet veel te zeggen, maar tijdens en na het proces zag ik veel rust, opluchting en vormen van genezing. Dat was voor mij een opluchting en het gaf me het vertrouwen om hier in Brussel verder aan te werken.”

Democratische kunst creëren
“Dit participatieve kunstwerk is de perfecte match tussen SOS Kinderdorpen en mijzelf.” Volgens Laura is het ook de toekomstige oplossing om monumenten op een meer democratische manier te creëren. “Iedereen kan een stempel achterlaten en dit leidt tot participatieve kunst. Voor mij is het een natuurlijke manier van werken geworden, maar het is voor ons allemaal nog nieuw. We leren veel door het gewoon te doen.”

Leerervaring
De samenwerking is niet hiërarchisch; er is niet één leider in dit project en er komt veel bij kijken, vooral op technisch en praktisch niveau. “De materialen moeten ook hanteerbaar zijn voor kinderen en tegelijkertijd aan veel andere eisen voldoen: de kralen moeten vuurvast en duurzaam zijn.” Het proces is een leerervaring geworden voor de kunstenaar, de deelnemers en de stad Brussel. “Binnenkort kunnen we misschien een handboek publiceren: ‘How to Create a Participatory Monument Together’.”